Ter inspiratie: zoek eens naar een vleermuisdetector-schema. Het zijn redelijk complexe apparaten, maar wel erg leuk om te bouwen. Het zal je verwonderen hoeveel vleermuizen er zijn! Zelfs in een stedelijk gebied.
Ik plaats hier niet een voorbeeldschema, omdat het model die ik gebouwd heb, wel erg complex is en de schema’s in een magazine stonden die ik niet zomaar mag publiceren op deze site. Maar mocht je hier wel meer info over willen, neem even contact op met mij (Tjalling). Op Google staan echter ook veel voorbeeldschema’s en je kan denk ik tegenwoordig veel eenvoudiger te werk kan gaan met een Arduino.
Vleermuizen gebruiken echolocatie voor het vangen van insecten. Dit ultrasoonsignaal kun je opvangen met een ultrasoonmicrofoon. Dit signaal zal heel veel versterkt moeten worden in goede opamps. Dit geluid kun je niet horen, maar je kan het wel zichtbaar maken op een oscilloscoop tijdens het testen. Om je microfoon en opamps te testen, kun je ergens in de ruimte een functiegenerator aansluiten op een goede tweeter (hoge tonen luidspreker), of een ultrasoonzender. Stel de functiegenerator in op ongeveer 40kHz en experimenteer met de afstand tot de ultrasoonmicrofoon.
In de winter houden vleermuizen een winterslaap, dus zul je er minder horen.
De sensor is wel belangrijk. Dit moet een ultrasoonsensor zijn. Niet iedere sensor werkt even goed, dus daar moet je even onderzoek naar doen.
Ook moet je aandacht besteden aan de behuizing. Dit kan het beste een metalen behuizing zijn, om interferentie te voorkomen (brom, storing). Daar kun je ook meteen een speaker in monteren. Zorg dat er geen korrels, gruis en stof op de conus van de speaker kunnen komen, want dat trilt mee en zorgt voor ongewenste geluiden. Breng daarom een geluid doorlatend doek aan tussen de speaker en de behuizing. Ik bewaar vaak stukken textiel van afgedankte kleding, speciaal voor dit soort projecten. Vraag er gerust naar, ik heb nog genoeg liggen. En kijk ook eens in de luidsprekerbak op DJO.
En met zacht sponsachtig materiaal kun je eenvoudig een batterijhouder inklemmen. Ik heb een soort vilt gebruikt, maar schuim of viscosedoekjes werken ook goed. Ik heb dat afgedekt met een stukje stof van sterk nylon om het bij elkaar te houden. Dit slijt ook niet zo snel als de batterijen regelmatig vervangen moeten worden.